ทดสอบเคี่ยวกรำ
เจอทุกข์ก็จะเจอธรรม
หากเจอแต่สุข มิอาจที่จะรู้ธรรมได้
เพราะฉะนั้นเราเกิดมา
เราจะต้องถูกเคี่ยวกรำ จะต้องเจอขวากหนาม
อุปสรรคทั้งหลายมาเคี่ยวกรำ
ให้ตัวเราได้เจอพระธรรม ได้เปิดปัญญา
ได้เป็นบุคคลที่ได้ชื่อว่า
รู้แจ้งในพระธรรม
ในความทุกข์ขมนั้นจงค้นหาสิ่งที่หวาน
แม้มันจะมีน้อยเสียเหลือเกินแต่จงพอใจกับมัน
กับชีวิตที่เป็นทุกข์
แต่มีความสุขเจือปนอยู่นิรันดร
เจ้าจะต้องไม่หวั่น
ต่อหนทางที่ลำบากตรากตรำเชือกเส้นหนึ่งมีปมเดียว ยังสามารถหาทางแก้ไขได้
หากเพิ่มขึ้นมาอีกปมหนึ่ง อุปสรรคก็เพิ่มมากขึ้น
หกหมื่นกว่าปีแล้ว หลายคนอยู่รวมกันมาชนกัน ผสานกัน
ผูกแน่นเข้าไป เข้าไปอีก ทับถมกันเมื่อไหร่จะเป็นเส้นเดียวกันได้
ถ้าหากว่าไม่เร่งแก้ปม ในจิตใจของตนเองเสียก่อน
จะรอให้ผู้อื่นมาช่วยแก้ไขให้คงยาก...... ผู้ขาดความศรัทธาจะเกิดการทดสอบยิ่งให้ต้องล้ม
ไม่มั่นคงยิ่งจะมีแรงดึงดูดให้พลิกคว่ำ หากเจ้ามีจิตในการบำเพ็ญธรรมมาก
มารทดสอบก็จะยิ่งเพิ่มขึ้น หากการทดสอบเพียงเล็กน้อย
เจ้ายังไม่สามารถฟันฝ่าไปได้ แล้วต่อไป มารทดสอบที่ยิ่งใหญ่เข้ามา
พวกเจ้าจะสามารถรับไหวได้อย่างไรกัน การบำเพ็ญธรรมแม้ล้มลุกคลุกคลานก็ขอให้ก้าวหน้า
ถึงแม้จะซัดเซพเนจร ก็อย่าให้ใจธรรมนี้สั่นคลอน
แม้จะพ่ายแพ้ต่อทุกคนแต่อย่าแพ้ใจตนเอง ในโลกนี้มีหนทางมากมายให้เราเลือกเดิน
บ้างก็เลือกเดินบนหนทางที่ราบรื่น สุขสบาย โรยด้วยกลีบกุหลาบ
แต่มันยาวไกลออกไป แต่ไม่ว่าคนเลือกเดินหนทางสายไหนก็ตาม
จุดมุ่งหมายก็คือสิ่งเดียวกัน อยู่ที่ความสามารถของแต่ละคน
อุปสรรค คือ ครู ครูชั้นยอดที่สอนให้เราก้าวหน้า
จะยิ่งทำให้เรายิ่งเกิดปัญญา ถ้าหากจิตภายในของศิษย์เข้มแข็ง
มารภายนอกอาจกล้ำกลายได้ แต่ถ้าหากมารภายในจิตของศิษย์
คุกคามตัวศิษย์เองอันนี้.... ..ก็พูดยากเหมือนกัน..
มารเกิดจากคนพระเกิดจากคน ในคนๆหนึ่งจะสามารถเป็นได้ทั้งพระ และ มาร
ในช่วงพริบตาเดียวใจครึ่งหนึ่งเป็นพระ ใจครึ่งหนึ่งเป็นมารนั้น ยังเป็นปุถุชน
ใจครึ่งใหญ่เป็นพระ ใจครึ่งใหญ่เป็นมาร นั่นคือผู้ที่เริ่มเข้าใจในหลักธรรม
ใจทั้งหมดเป็นพระไม่มีเลยซึ่งเป็นมาร นั่นคือใจแห่งพุทธะ
เมื่อเจอทดสอบเจ้าบอกว่า “ศิษย์ไร้ซึ่งปัญญาไร้ซึ่งความสามารถที่แก้ไข”
ก็ในเมื่อหัวสมองของเจ้าได้รับสัจธรรม เจ้าจะเอาปัญหานั้นมาจากที่ไหน?....
คำหวานหูมิใช่จะอยู่ได้นาน คำไม่ไพเราะทั้งหลายต่างหากที่จะ
ช่วยให้ศิษย์เติบโตมาได้ในสถานการณ์ที่เลวร้าย คำพูดเพียงเล็กน้อยอาจจะ
สร้างสรรค์ให้คนๆหนึ่งเป็นพุทธะก็ได้ และตรงกันข้ามกันอาจส่งเสริมให้เขากลายเป็นมารไปก็ได้
ประสบการณ์ทุกครั้งที่ผ่านมา จะเป็นความสำเร็จในภายภาคหน้าของผลงานชิ้นต่อไป
เรื่องราวต่างๆศิษย์ทำได้ เริ่มจากใจ ใจเป็นพระยิ่งใหญ่ จะเป็นมารก็จากใจอีก
อยู่ที่ว่าศิษย์จะเลือกเป็นเช่นไร ผลไม้จะออกดอกได้ผลต้องมีแมลงรบกวน
การบำเพ็ญธรรมจะได้มรรคผล จะต้องผ่านอุปสรรคอย่าได้กลัว
พระโอวาทพระอาจารย์จี้กง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น