ปณิธานใจ
การชวนคนมารับธรรมะนั้น แม้เขาจะไม่มาก็ไม่เป็นไร
แต่สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ เราต้องหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งพุทธะไปทั่ว..
แนวหน้าร่วมกำลัง แนวหลังต้องร่วมประสาน
การสูญเสียไม่อาจทำให้ปณิธาน ของผู้ที่มีความมั่นคงล้มเลิกลงได้
ปณิธานที่ตั้งไว้ ไม่ใช่ตั้งวันนี้ พรุ่งนี้ก็ลืมเลือน ยิ่งนานวัน ยิ่งหายหน้าหายตา
เท่ากับศิษย์ได้หลอกลวงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หลอกลวงจิตสำนึกที่เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ภายในตัวเอง
เสาไม่แกร่งพอไม่สามารถแบกรับน้ำหนักได้ คานไม่มั่นคงพอไม่สามารถแบกรับงานใหญ่ได้
หัวหน้าไม่มั่นคงพอไม่อาจเป็นหัวหน้าได้ ชายไม่อดทนพอไม่สามารถเป็นชายได้
หนทางอริยะ เริ่มจากไหนใครเป็นผู้สร้าง ความเป็นพุทธะ เริ่มจากไหน
ตอนนี้เจ้าเป็นมนุษย์ แล้วต่อไปจะเลือกเป็นอะไร
ทุกคนต่างก็เป็นพี่น้องทั้งพี่น้องร่วมโลก และพี่น้องในสายใย
แต่นับแล้วต่างก็คือพี่น้องด้วยกันทั้งนั้น เพียงแต่แยกย้ายจากกันไป
จนลืมบ้านเดิมของตนเอง.. อย่าไปสนใจว่าผู้อื่นจะปฏิบัติต่อเราอย่างไร
แต่สิ่งที่เราจะต้องสนใจ ก็คือ เราจะต้องปฏิบัติต่อผู้อื่นได้สมบูรณ์หรือไม่ ต่างหาก
ในขณะที่เราเต็มที่กับงานธรรมะ เราคือสิ่งศักดิ์สิทธิ์
เมื่อเกิดจิตใจที่กระตือรือร้น ที่จะฝึกฝนช่วยงานอาจารย์แล้ว
ล้วนแต่เป็นจิตใจของพระโพธิสัตว์ ทั้งสิ้น ขอให้หนึ่งใจนี้ตั้งในไว้ไม่หวั่นไหว
หนึ่งใจนี้ก็จะได้บรรลุธรรมอย่างแน่นอน เมื่อสงบลงจงกระทำการสำรวจตรวจตราจิตใจตน
เมื่อมีการเคลื่อนไหวให้นำพาฉุดช่วยเหล่าเวไนย กาลเวลาคับขันหากยังรีรอสงสัย
ไม่เพียงแต่เจ้าจะยังมืดมนอยู่ แต่จะนำพาคนรอบข้างและบรรพบุรุษ
ให้ตกต่ำลงไปด้วย ยาวนานเท่าใดกับเวลาที่เปลี่ยนผันไป
กับใจคนที่เปลี่ยนแปลงกับน้ำตาที่หลั่งไหล ผ่านร้อน ผ่านหนาวผ่านทุกสิ่งมาในชีวิตนี้
จะหาอะไรมาเป็นหลักประกันที่แน่นอน แม้แต่ลมหายใจ
มันเคยบอกไหมว่า มันจะหมดเมื่อไหร่
พระโอวาทพระอาจารย์จี้กง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น