นิทานเซ็น เดินทางพันลี้เพื่อมอบขนหงส์
นิทานเซ็น -
เดินทางพันลี้เพื่อมอบขนหงส์
เชียนหลี่ซ่งเอ๋อเหมา (千里送鹅毛) : เดินทางพันลี้เพื่อมอบขนหงส์
千里送鹅毛 (,礼轻情谊重)
เชียนหลี่ซ่งเอ๋อเหมา (หลี่ชิงฉิงอี้จ้ง)
เดินทางพันลี้เพื่อมอบขนหงส์ (สิ่งของเบาแต่หนักอึ้งด้วยไมตรี)
เชียนหลี่ซ่งเอ๋อเหมา (หลี่ชิงฉิงอี้จ้ง)
เดินทางพันลี้เพื่อมอบขนหงส์ (สิ่งของเบาแต่หนักอึ้งด้วยไมตรี)
千 (qiān) อ่านว่า เชียน แปลว่า พัน
里 (lǐ) อ่านว่า หลี่ แปลว่า ลี้
送 (sòng) อ่านว่า ซ่ง แปลว่า ส่ง มอบ
鹅 (é) อ่านว่า เอ๋อ แปลว่า ห่าน แต่ในที่นี้หมายถึง 天鹅 (tiān é-เทียนเอ๋อ) แปลว่า หงส์
毛 (máo) อ่านว่า เหมา แปลว่า ขน
里 (lǐ) อ่านว่า หลี่ แปลว่า ลี้
送 (sòng) อ่านว่า ซ่ง แปลว่า ส่ง มอบ
鹅 (é) อ่านว่า เอ๋อ แปลว่า ห่าน แต่ในที่นี้หมายถึง 天鹅 (tiān é-เทียนเอ๋อ) แปลว่า หงส์
毛 (máo) อ่านว่า เหมา แปลว่า ขน
ในรัชสมัยเจินกวนแห่งราชวงศ์ถัง
ในแถบดินแดนทางตะวันตกยังมีรัฐนาม หุยเหอ ซึ่งอยู่ใต้การปกครองของราชวงค์ถัง ครั้งหนึ่งหุยเหอต้องการแสดงความภัคดีต่อราชวงศ์ถัง
จึงได้ส่งทูตนามว่า “เหมี่ยนโป๋เกา”
เป็นตัวแทนนำเครื่องราชบรรณาการที่มีค่าไปมอบให้กับฮ่องเต้แห่งราชวงศ์ถัง
ในบรรดาบรรณาการเหล่านั้น สิ่งเลอค่าที่สุดกลับเป็นสัตว์ปีกที่หายากยิ่ง นั่นคือหงส์สีขาวบริสุทธิ์
1 ตัว
ที่เหมี่ยนโป๋เกาห่วงพะวงที่สุดย่อมเป็นหงส์ขาวตัวนี้
เพราะหากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดทำให้มันเกิดเป็นอันใดขึ้นมา เขาคงไม่กล้าแบกหน้ากลับไปยังรัฐหุยเหอ
ดังนั้นเขาจึงดูแลเอาใจใส่มันเป็นพิเศษ ป้อนน้ำป้อนอาหารแก่หงส์ตัวนี้ไปตลอดทางโดยไม่ยอมให้คลาดสายตา
วันหนึ่ง
เมื่อเหมียนโป๋เกาเดินทางมาถึงริมแม่น้ำเหมี่ยนหยาง หงส์ขาวก็ยืดคออ้าจงอยปากหอบหายใจอย่างหิวกระหาย
เขาจึงรีบเปิดกรงอุ้มหงส์ขาวลงไปวางในแม่น้ำเพื่อให้มันดื่มกินตามอำเภอใจ แต่โดยไม่คาดคิด
เมื่อหงส์ขาวกินน้ำจนอิ่มกลับกางปีกบินขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว แม้ว่าเหมี่ยนโป๋เกาจะพยายามกระโจนคว้า
ก็จับไว้ได้พียงขนของหงส์ขาวเพียงกระจุกเดียวเท่านั้น เขาจึงได้แต่ยืนตะลึงมองหงส์ขาวตัวนั้นบินไปจนลับตา
จากนั้นเหมี่ยนโป๋เกานิ่งมองขนสีขาวราวหิมะที่หงส์ขาวทิ้งไว้
พลางสมองก็ขบคิดถึงปัญหาข้อหนึ่ง “เราจะทำเช่นไรได้ จะหาสิ่งใดไปถวายถังไท่จงฮ๋องเต้แทนหงส์ตัวนี้
ยิ่งไปกว่านั้นจะกลับไปสู้หน้าอ๋องแห่งหุยเหอได้อย่างไร?” คิดไปคิดมา
สุดท้ายเหมี่ยนโป๋เกาตัดสินใจเดินทางต่อ โดยนำผ้าไหมมาห่อขนหงส์ที่หลุดร่วงออกมาเอาไว้อย่างดีและนำติดตัวไปด้วย
ทั้งยังเขียนบทกวีไว้บนห่อผ้านั้น 1 บท ความว่า
“หงส์ขาวมอบให้รัฐถัง
ข้ามขุนเขาเส้นทางไกล
ถึงเหมี่ยนหยางกลับสูญหาย ทว่าน้ำใจหุยเหอไม่อาจทิ้งขว้าง
ไต้เท้าถังผู้เป็นบุตรแห่งสวรรค์ โปรดอภัยเหมี่ยนโป๋เกา
สิ่งของเบาแต่หนักอึ้งด้วยไมตรี มาพันลี้เพื่อมอบขนหงส์! ”
ถึงเหมี่ยนหยางกลับสูญหาย ทว่าน้ำใจหุยเหอไม่อาจทิ้งขว้าง
ไต้เท้าถังผู้เป็นบุตรแห่งสวรรค์ โปรดอภัยเหมี่ยนโป๋เกา
สิ่งของเบาแต่หนักอึ้งด้วยไมตรี มาพันลี้เพื่อมอบขนหงส์! ”
เหมี่ยนโป๋เกานำไข่มุก
แพรพรรณและขนหงส์ดังกล่าว เดินทางรอนแรมมาจนถึงเมืองหลวงฉางอัน
เมื่อได้พบกับฮ่องเต้ถังไท่จง เหมี่ยนโป๋เกาได้มอบห่อผ้าใส่ขนหงส์และบรรณาการอื่นๆ
ให้ฮ่องเต้ถังตามที่ได้รับมอบหมายมา เมื่อถังไท่จงได้อ่านบทกวีและฟังเรื่องราวการเดินทางรอนแรมของเหมี่ยนโป๋เกา
ก็มิได้โทสะ ทั้งยังเห็นว่าเหมี่ยนโป๋เกาเป็นคนซื่อสัตย์ จึงได้ตกรางวัลให้เขาอย่างงาม
สำนวน “เชียนหลี่ซ่งเอ๋อเหมา
หลี่ชิงฉิงอี้จง” หมายถึง แม้สิ่งของที่มอบให้จะเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยแต่ก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความ
ตั้งใจและความปรารถนาดีของผู้มอบให้ ปัจจุบันมักใช้แค่ “เชียนหลี่ซ่งเอ๋อเหมา”
ก็เป็นที่เข้าใจโดยทั่วกัน
ที่มา http://www.manager.co.th/China/ViewNews.aspx?NewsID=9510000082753
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น