นิทานเซ็น ไท่กงตกปลา
นิทานเซ็น ไท่กงตกปลา
ไท่กงเตี้ยวอี๋ว์ (太公钓鱼) : ไท่กงตกปลา
ปลายราชวงศ์ซาง
มีคนผู้หนึ่งที่ฉลาดปราดเปรื่องเป็นอย่างยิ่ง เขาแซ่เจียง นามว่าซั่ง
คนทั่วไปเรียกเขาว่า “เจียงไท่กง”
หรือ “เจียงจื่อหยา”
เจียงไท่กงเคยรับราชการในราชวงศ์ซาง
แต่เนื่องจากไม่พอใจลักษณะการปกครองที่ใช้วิธีโหดเหี้ยมทารุณของอ๋องโจ้ว จึงได้ลาออกจากการเป็นขุนนาง
หลบลี้ไปพำนักอยู่ในถิ่นทุรกันดารริมแม่น้ำเว่ยสุ่ยมณฑลส่านซี และเพื่อที่จะได้ใช้ความรู้ความสามารถของตนเพื่อบ้านเมืองอย่างเต็มที่
เขาจึงต้องการทำงานให้อ๋องโจวเหวิน
เจียงไท่กงมักจะนั่งเคาะกระดิ่งอยู่ริมฝั่งน้ำ
ซึ่งธรรมดาเมื่อคนตกปลาจะใช้คันเบ็ดโค้งยาวติดเหยื่อปลาที่มีกลิ่นหอมจุ่มลง ไปในน้ำเพื่อรอให้ปลามาติดเบ็ด
ทว่าคันเบ็ดของเจียงไท่กงนั้นเป็นไม้ลำตรงไม่แขวนเหยื่อปลา ทั้งไม่จุ่มลงในน้ำ
หนำซ้ำปลายคันเบ็ดห่างจากน้ำกว่า 3 คืบ เขาถือคันเบ็ดพลางพูดพึมพำกับตัวเองว่า
“ปลาตัวไหนตกลงใจว่าไม่อยากมีชีวิตอยู่ ก็มากินเบ็ดคันนี้เอาเองเถิด”
วันหนึ่ง
มีคนตัดฟืนเดินผ่านมา พบเจียงไท่กงทำท่าทางตกปลาที่แสนประหลาดจึงได้เอ่ยถามว่า “ท่านผู้เฒ่า ตกปลาแบบของท่านนี้
น่ากลัวว่าผ่านไป 100 ปีก็คงยังไม่มีปลามาติดเบ็ด”
เจียงไท่กงจึงตอบว่า “บอกความจริงต่อเจ้าก็ได้
ว่าข้าไม่ได้อยากให้ปลามาติดเบ็ด แต่ต้องการให้ฮ่องเต้มาติดเบ็ดต่างหาก”
การตกปลาที่แสนพิศดารของเจียงไท่กง
สุดท้ายก็ได้ยินไปถึงหูของจีชาง(นามเดิมของอ๋องโจวเหวิน ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์โจว)
เขาจึงได้ส่งทหารไปเชิญเจียงไท่กงมาพบ ทว่าเมื่อทหารผู้นั้นไปถึง
เจียงไท่กงแม้มองยังไม่ยอมมอง กลับพึมพำว่า “ตกปลา ตกปลา ปลาไม่ติดเบ็ด
มีแต่กุ้งฝอยติดมาให้รำคาญ”
จีชางได้ฟังทหารกลับมารายงาน
จึงได้เปลี่ยนให้ขุนนางผู้หนึ่งไปเชิญเจียงไท่กงมาพบ แต่เมื่อไปถึง เจียงไท่กงยังคงพึมพำกับตัวเองว่า
“ตกปลา
ตกปลา ปลาใหญ่ไม่ติดเบ็ด มีเพียงปลาเล็กติดมาให้รำคาญ”
ครั้งนี้
จีชางจึงเข้าใจว่าเจียงไท่กงต้องเป็นอัจริยะบุคคลผู้หนึ่ง จึงไปพบด้วยตนเองเพื่อเชิญมาช่วยเหลืองานแผ่นดิน
โดยก่อนไป จีชางได้รับประทานมังสวิรัติติดต่อกัน 3 วัน อาบน้ำเปลี่ยนชุดอย่างปราณีตเพื่อแสดงความตั้งใจจริง
เมื่อเจียงไท่กงเห็นว่าจีชางมีความตั้งใจจริงที่จะมาเชิญตนเข้าวัง จึงตกลงใจตามมาช่วยเหลือ
ภายหลัง
เจียงไท่กงเป็นบุคคลสำคัญที่ทำให้ จีชางขึ้นเป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์โจวในนามของอ๋องโจวเหวิน
และช่วยเหลือจีฟา (อ๋องโจวอู่) บุตรชายของจีชางล้มล้างราชวงศ์ซาง เขาจึงได้รับปูนบำเหน็จให้ปกครองแคว้นฉี
และเป็นอ๋องคนแรกของรัฐฉีในสมัยชุนชิว
ปัจจุบัน “ไท่กงเตี้ยวอี๋ว์” หรือ “ไท่กงตกปลา” เป็นสำนวน
แปลว่า ทั้ง ๆ ที่รู้แต่ก็ยินยอมพร้อมใจจะติดกับดักที่คนอื่นวางไว้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น