นิทานเซ็น ผีบนต้นไม้
นิทานเซ็น ผีบนต้นไม้
อาจารย์เซ็นอวิ๋นจีว์
นามเดิมเต้าฉี ชาวเมืองหนานชัง มักจะไปนั่งวิปัสสนายังถ้ำในป่าลึกเป็นประจำ
พอดีกับที่ในละแวกนั้น มีเด็กซนกลุ่มหนึ่งคิดแผนการแกล้งอาจารย์เซน
ด้วยการหลบซ่อนตัวอยู่บนต้นไม้ ณ เส้นทางที่อาจารย์เซนอวิ๋นจีว์ต้องเดินผ่าน
ยามค่ำ เมื่ออาจารย์เซ็นเดินผ่านมา
เด็กซนผู้หนึ่งจึงยื่นมือฝ่าความมืดลงไปลูบศีรษะอาจารย์เซ้น โดยเดิมทีเหล่าเด็กซนคาดการณ์ว่าอาจารย์เซ็นจะต้องสะดุ้งตกใจเพราะคิดว่าเป็น
ผีมาหลอก ทว่าเมื่อโดนลูบศีรษะอาจารย์เซ็นกลับสงบสำรวมดังเดิม เมื่อผิดคาด เหล่าเด็ก
ๆ จึงเป็นฝ่ายตกใจจนหดมือกลับไปเอง ส่วนอาจารย์เซ็นก็เดินต่อไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
วันถัดมา
เหล่าเด็กซนยังไม่ละความพยายาม มาดักรออาจารย์เซ็น เมื่อพบหน้าก็แกล้งเอ่ยถามว่า “ท่านอาจารย์ ได้ข่าวว่าละแวกนี้มีผีออกอาละวาดหลอกหลอน
เกิดเรื่องเช่นนี้จริงหรือไม่?”
อาจารย์เซ็นอวิ๋นจีว์ตอบว่า
“ไม่จริง”
เหล่าเด็กยังคงถามต่อไปว่า
“จริงหรือ
แต่พวกเราได้ยินมาว่า ยามค่ำคืนมีคนโดนผีร้ายจับศีรษะด้วยนะ”
อาจารย์เซ็นตอบว่า “นั่นมิใช่ผีร้าย
เป็นเพียงเด็กในหมู่บ้าน”
เด็ก ๆ
ต่างงุนงงที่อาจารย์เซ็นรู้ทันจึงถามว่า “ท่านทราบได้อย่างไร?”
อาจารย์เซ็นจึงชี้แจงว่า
“เพราะมือที่จับศีรษะนั้นทั้งนุ่มนิ่มและอบอุ่น
ย่อมมิใช่ผีร้าย”
ผู้เผชิญความตายแล้วไม่กลัวเกรง
คือแม่ทัพใหญ่ ผู้เข้าป่าไม่กลัวสัตว์ร้ายย่อมเป็นนายพราน ผู้ลงน้ำไม่เกรงสิ่งใดมีเพียงชาวประมง
ส่วนผู้บรรลุแล้วย่อมไร้ซึ่งความหวาดกลัวอันใด
ปัญญาเซ็น :
เมื่อรู้แจ้งย่อมไร้ซึ่งจิตขลาดกลัว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น