นิทานเซ็น ใช้คนไม่เหมาะกับงาน

นิทานเซ็น ใช้คนไม่เหมาะกับงาน

นิทานเซ็น ใช้คนไม่เหมาะกับงาน

ต้าไฉเสี่ยวย่ง : ใช้คนไม่เหมาะกับงาน

ปลายสมัยซ่งใต้ แคว้นจินพยายามรุกรานลงไปยังรัฐในแดนใต้อย่างไม่หยุดหย่อน ซิน ชี่จี๋ ก็เป็นหนึ่งในผู้อาสาสมัครเข้าร่วมกองทัพต่อต้านจิน ภายหลัง เขาทำงานรับใช้ราชสำนักซ่งใต้ ดำรงตำแหน่งที่ปรึกษาด้านการทหาร ดูแลดินแดนแถบหูเป่ย เจียงซี และหูหนาน ติดต่อกันหลายปี

ซิน ชี่จี๋ ไม่เพียงเป็นผู้กล้ารักชาติรักแผ่นดิน ทั้งยังประพันธ์ร้อยแก้วที่เต็มไปด้วยรสชาติของการต่อสู้และการสงครามไว้ อย่างเต็มเปี่ยม แต่เนื่องจากถูกฝ่ายสนับสนุนการเจรจาเพื่อสันติภาพโจมตี จึงต้องหนีไปใช้ชีวิตอย่างหลบ ๆ ซ่อน ๆ ณ ริมทะเลสาบไต้ เมืองซั่งเหรา เป็นเวลากว่า 18 ปี

ปี ค.ศ. 1203 ราชสำนักแต่งตั้งให้เขาเป็นที่ปรึกษาด้านการทหารแห่งเจ้อเจียงตะวันออก ควบตำแหน่งเจ้าเมืองเส้าซิง เขามักจะร่วมวงเสวนากับลู่โหยว กวีผู้รักชาติเกี่ยวกับเรื่องเหตุบ้านการเมือง จากนั้นในช่วงฤดูใบไม้ผลิในปีถัดมา ฮ่องเต้ซ่งหนิงจง มีบัญชาให้ซิน ชี่จี๋เดินทางเข้ามายังเมืองหลวง เพื่อสอบถามความเห็นของเขาที่มีต่อแคว้นจิน โดยก่อนออกเดินทาง ลู่โหยว ได้มอบบทกวีให้เขาบทหนึ่ง มีเนื้อความว่า “ซิน ชี่จี๋คือขุนนางตงฉิน ทว่าน่าเสียดายที่บุคคลอันเป็นเลิศกลับเป็นเพียงที่ปรึกษาด้านการทหารเจ้อ เจียงตะวันออก ความสามารถล้นพ้น แต่กลับใช้ออกได้เพียงน้อยนิด”

เมื่อเดินทางมาถึงเมืองหลวง ฮ่องเต้กลับใช้ให้ ซิน ชี่จี๋ เป็นเพียงเจ้าเมืองเจิ้นเจียง (เมืองหนึ่งในมณทลเจียงซู) จากนั้นไม่นาน ซิน ชี่จี๋ก็ล้มป่วยและตรอมใจตายในที่สุด

ภายหลัง สุภาษิต “ต้าไฉเสี่ยวย่ง” หรือ “ความสามารถมาก แต่ใช้ออกได้เพียงน้อยนิด” ใช้เพื่อเปรียบเทียบกับ คนที่มีความสามารถแต่ตำแหน่งหน้าที่ต้อยต่ำ จึงไม่สามารถแสดงความสามารถของตนได้อย่างถึงที่สุด หรือหมายถึงการใช้คนไม่ถูกกับงาน งานจึงไม่ประสบความสำเร็จตามเป้าหมาย