นิทานเซ็น เณรกวาดใบไม้
นิทานเซ็น เณรกวาดใบไม้
ยังมีเณรน้อยรูปหนึ่ง
ทุก ๆ เช้ารับหน้าที่กวาดใบไม้ที่ร่วงหล่นจากต้นมาตกลงตามลานวัดให้สะอาดเอื่ยม แต่การตื่นขึ้นมาตอนเช้ามืดเพื่อกวาดลานวัดนั้นเป็นความลำบากประการหนึ่ง
โดยเฉพาะในฤดูใบไม้ร่วงย่างเข้าฤดูหนาว
เพราะนอกจากอากาศจะเยือกเย็นแล้ว เพียงแค่มีลมพัดมาเบา ๆ
ใบไม้ก็พากันหล่นพรูลงมาอย่างไม่หยุดหย่อน ดังนั้นในทุก ๆ วันเณรน้อยต้องใช้เวลาอย่างมากในการกวาดใบไม้ทำความสะอาดลานวัด
ซึ่งภาระหน้าที่นี้ทำให้เณรน้อยปวดเศียรเวียนเกล้าอย่างยิ่ง จึงพยายามขบคิดหาวิธีการเพื่อมาลดภาระอันหนักหน่วงนี้
ต่อมา
มีพระรูปหนึ่งล่วงรู้ถึงปัญหาหนักอกของเณรน้อย จึงได้เสนอแนะว่า “พรุ่งนี้ก่อนที่เจ้าจะลงมือกวาดใบไม้
ลองเขย่าต้นไม้แรง ๆ ให้ใบไม้ร่วงลงมาให้หมดก่อนสิ แล้วค่อยกวาดคราวเดียว เพียงเท่านี้เจ้าก็ไม่ต้องกวาดลานวัดซ้ำไปซ้ำมาอีกต่อไป”
เณรน้อยเห็นว่าคำแนะนำนี้น่าสนใจ
เช้าวันต่อมาก่อนที่จะลงมือกวาดลานวัดเหมือนเช่นทุกวัน เณรน้อยจึงรวบรวมกำลังเขย่าต้นไม้อย่างรุนแรง
เพื่อให้ใบไม้ที่กำลังจะร่วงนั้นร่วงหล่นลงมาให้หมดเสียก่อน จากนั้นจึงลงมือกวาดลานวัด
และเข้าใจว่าวันพรุ่งนี้ใบไม้ก็จะไม่ร่วงหล่นมาให้กวาดอีก ทำให้วันนั้นทั้งวันเณรน้อยรู้สึกสบายใจเป็นอันมาก
เช้าวันต่อมา
เณรน้อยตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น ทว่าเมื่อมาถึงลานวัดกลับต้องนิ่งงันเพราะลานวัดเต็มไปด้วยใบไม้ไม่แตกต่าง
ไปจากวันอื่น ๆ แต่อย่างใด ยามนั้นพระเซ็นที่ทราบเรื่องราวได้เดินมากล่าวกับเณรน้อยที่กำลังยืนหมดอาลัย
ตายอยากว่า “ไม่ว่าวันนี้เจ้าจะพยายามเขย่าต้นไม้เท่าไร
วันพรุ่งนี้ใบไม้ยังคงร่วงหล่นเช่นเดิม”
สุดท้ายเณรน้อยจึงเข้าใจว่า
บนโลกใบนี้ยังคงมีหลายเรื่องราวที่ไม่สามารถทำล่วงหน้า ได้เพียงแค่อยู่กับปัจจุบัน
ทำปัจจุบันให้ดีที่สุดเท่านั้น
ที่มา : หนังสือ 《禅的故事精华版》, 慕云居
เรียบเรียง, สำนักพิมพ์ 地震出版社, 2006.12, ISBN
7-5028-2995-4
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น